Keramisch werk 1996 – 2009
Vrouw Ontvangen …bewaren … doorgeven. Een ritueel van vruchtbaarheid en vergankelijkheid. Werken met klei een spel op de scheidslijn van leven en dood. Het vrouwelijke als inspiratiebron.
De Maas De liefde en passie voor klei en aarde vindt zijn oorsprong in mijn geboortedorp Itteren. Geboren in het huis op de dijk aan de Maas, als kind spelend met de vruchtbare leem aan de oever van de rivier. De jaarlijks terugkerende overstromingen waren een boeiend samenspel tussen de elementen aarde en water. Een spanningsveld tussen beweging en stilstand, leven en dood. Een overvloedige bron van vruchtbaarheid.
Stijl Handvorm gemaakte vaten en objecten in aarde-kleuren. Het verlangen de aarde daar waar mogelijk recht te doen. De rood – wit – en zwartbakkende klei-kleuren blijven zichtbaar. Door de verschillende kleuren te vermengen of naast elkaar te gebruiken ontstaat een scala aan kleurtonen.
Glazuur wordt sporadisch toegepast, de vorm blijft ‘ademen’. In sommige gevallen wordt glazuur juist overvloedig gebruikt maar dan als symbool van overvloed en vruchtbaarheid.
Het vat van oorsprong de vorm om kostbaarheden in te bewaren en te vervoeren. Graan, zout, olie, documenten, goud, water, wijn.
Van functioneel conserveermiddel naar monumentale sculptuur De moderne mens heeft het vat allang niet meer nodig als opslag en bescherming van kostbaarheden.Technologische hoogstandjes en een omvangrijke economie hebben gezorgd voor glas, plastic, diepvriezers, databanken, bibliotheken, computers, onzichtbaar geld.
Voor mij blijft het vat een onvervangbaar symbool en ‘de vorm’ voor behoeden en bewaren. Ons lichaam een ‘vat’ met in-en uitgangen, de fysieke plek waar wij onze tijd van leven in doorbrengen.
